Als het regent nemen we een paraplu mee

Het werd een missie. Ook al betekende het met een dikke jas en een paraplu door de regen stappen. Mijn smartwatch was er altijd bij. Uitvogelen welke straten we nog niet bewandeld hebben is daarmee een eitje geworden en al snel was het doel bereikt: er is geen straat of steeg meer te vinden waar we niet gelopen hebben.

Het leuke aan deze wandelingen is dat je je eigen omgeving op een nieuwe manier leert kennen. In Enkhuizen heeft de ANWB zelfs een rare straatnamen-route, die je onder andere via ‘Tussen Hel en Vagevuur’ en ‘Drie Groene Eikels’, langs de ‘Hoerejacht’ naar ‘Vette Knol’ stuurt. Onderweg loop je langs prachtige monumentale panden en voor je het weet heb je weer een paar kilometer in de benen. Een vleugje cultuur in een ogenschijnlijk vrij saai ritueel.

De charme van de Enkhuizer binnenstad hebben we verruild voor een wat minder interessante nieuwbouwwijk, maar de wandelingen blijven. En ook nu valt er genoeg te ontdekken. Op veel punten zijn kunstwerken te bekijken en alle bruggen hebben een thema, met verhaaltjes, gedichten of kunstige dieren erop. En binnen een paar minuten staan we midden in de natuur. Het is die ‘culturele lens’ die zorgt voor een heel nieuwe beleving.

Kijk eens naar de daken of de lantaarns. Die prachtige oude eik, of de tuinkaboutercollectie van je buren. Het mooie aan cultuur is dat het je anders leert kijken. Het vernieuwt je waardering voor het alledaagse en stimuleert je creativiteit. Het vernieuwen van je waardering voor het alledaagse is niet beperkt tot het rode pluche of de muren van een museum; het begint met het openen van je ogen voor de verborgen cultuur in je eigen omgeving.